Vanzelf is het nooit gegaan, de omgang van de land- en zeestrijdkrachten met het volk, en omgekeerd. Dit boek beschrijft deze moeizame relatie vanuit het perspectief van de officieren in de periode voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.
In de lange jaren van relatieve vrede tussen de Belgische opstand en de Eerste Wereldoorlog hield het Nederlandse officierskorps zich intensief bezig met de vraag hoe ze de relatie met het volk konden verbeteren.
De belangrijkste bron voor deze studie vormde de grote hoeveelheid publicaties van officieren in onder eer De Militaire Spectator. Vanaf 1832 namen de officieren deel aan de openbare discussie over het onderwerp. De officieren beheersten het debat, maar er deden ook burgers aan mee.
Er waren bij de officieren twee kampen. De conservatieven vonden dat de verdediging van het land niet door burgers moest worden gedaan. De liberale stroming had het idee dat de desinteresse van de burgers voor de landsverdediging voortkwam uit de introverte houding van het leger. De liberale officieren wilden de burgers ervan overtuigen dat, als de defensie op nationale leest was geschoeid, Nederland goed te verdedigen was.
Tijdens felle debatten bleken de officieren bepaald geen eensgezind conservatief bolwerk te vormen. Het overkoepelende thema van de discussie was de zoektocht naar het juiste midden tussen de drang tot verburgerlijking van het leger en de noodzaak tot het in stand houden van de militaire eigenheid.
Productspecificaties
Titel: Burgerzin en soldatengeest. De relatie tussen volk, leger en vloot 1832-1914
Auteur: Ben Schoenmaker
Uitgever: Boom, Amsterdam
ISBN: 978 90 8506 708 5
