Pieter Buitelaar
Zoon, broer en verloofde. De zevenentwintigjarige Pieter Buitelaar is het allemaal. Tot een huwelijk zal het echter nooit komen, want de Tweede Wereldoorlog zet een streep door de trouwplannen. Als de nog thuiswonende zoon van een veehouder wordt vechten voor het vaderland ineens de roeping van de jonge dienstplichtige.
De invasie begint
De oorlog begint voor de in Alphen aan den Rijn wonende Buitelaar vrij dicht bij huis. Duitse luchtlandingstroepen landen op en om vliegveld Valkenburg. Het landingsterrein wordt al snel bezet door een deel van de Duitse militairen. Het II Bataljon van het 4e Regiment Infanterie, waar Buitelaar in dient, ligt tijdens de meidagen van 1940 in Noordwijk-Binnen. Kort nadat de aanval bekend wordt, krijgt het tweede bataljon de opdracht richting het vliegveld te marcheren. Het vliegveld moet immers op de vijand heroverd worden. Ze rukken op richting Katwijk aan de Rijn, met de compagnie van Buitelaar voorop. Nog voordat ze bij Katwijk zijn wordt de colonne door Duitse vliegtuigen onder vuur genomen. Hoewel niemand sneuvelt, slaan de paarden op hol en gaan wagens verloren, waardoor er de volgende paar dagen maar met moeite verbinding kan worden gemaakt met de eenheid.
Gevecht om elke meter
Ondanks het oponthoud van de vliegtuigen, lukt het Buitelaar en zijn kameraden toch om het kanaal over te steken en naar Katwijk door te stoten. Daar blijkt dat de Duitsers zich al in het dorp verschanst hebben, nadat deze andere Nederlandse troepen vanuit het vliegveld hebben achtervolgd. Voordat II Bataljon naar het vliegveld door mag, moeten zij dus eerst Katwijk zuiveren van vijandelijke troepen.
In de omgeving van de Kerkstraat komt het tot langdurige schermutselingen met Duitse parachutisten. Langzaamaan lukt het de Nederlanders om de Duitsers terug te dringen naar het dorpje Valkenburg. II-4 RI krijgt dan de opdracht om zich op het zuiveren van dit dorp te concentreren.
Pieter Buitelaar maakt dat allemaal niet meer mee. Kort nadat zijn eenheid Katwijk is binnengedrongen, sneuvelt hij tijdens de gevechten. Op de Gemeentelijke Begraafplaats van Woubrugge vindt Buitelaar zijn laatste rustplaats. Hier deelt hij nog altijd een gezamenlijk graf met zijn beide ouders.
