Duur missie: 18 augustus 1965 - 24 december 1965
Aantal militairen: 12
Dodelijke slachtoffers: geen
Dapperheidsonderscheidingen: geen

Achtergrond

In 1964 kwam de Verenigde Republiek Tanzania tot stand. Deze werd gevormd uit Tanganyika en de eilanden Zanzibar en Pemba. De eerste president was Julius Nyerere. Canada, China en West-Duitsland hielpen het nieuwe land met de opbouw van een krijgsmacht. In 1965 stopte West-Duitsland daarmee en vroeg Nyerere Nederland om steun.

Een eigen krijgsmacht

Voor de opbouw van een krijgsmacht kreeg Tanzania hulp van Canada, China en Bondsrepubliek Duitsland. Canada en China leidden personeel van de landmacht op. West-Duitsland zou vier schepen bouwen voor de Police Marine Unit (PMU) en een deel van de bemanning opleiden. In de tussentijd kreeg Tanzania alvast vier oude, houten schepen in bruikleen.

Geen Duitse maar Nederlandse hulp

Er was wel een voorwaarde voor de Duitse hulp: Tanzania moest zijn banden met Oost-Duitsland opgeven. Dat weigerde president Nyerere en in februari 1965 verbrak West-Duitsland alle diplomatieke betrekkingen.Daarop vroeg Nyerere Nederland om hulp. In april 1965 bracht president Julius Nyerere een bezoek aan Nederland. De burgemeester van Eindhoven heette hem welkom op de vliegbasis bij zijn stad. Op 23 april 1965 was er in Rotterdam een gesprek met drie Nederlandse ministers, onder wie de minister van Defensie. De ministers gingen akkoord met het Tanzaniaanse verzoek.

Het Nederlandse aandeel in de trainingsmissie in Tanzania

De Koninklijke Marine stelde een detachement van twaalf man samen. Dit kwam op 19 augustus 1965 aan in Tanzania. Het marinepersoneel ging eerst aan de slag met de vier oude schepen. Die waren er erg slecht aan toe. Er waren ook geen reserveonderdelen en de PMU wilde niet helpen met de reparaties. De Nederlanders kregen uiteindelijk geen enkel schip in de vaart.

De detachementscommandant besloot zich daarom te richten op theorielessen aan het personeel van de PMU. Ook daar kwam niets van terecht. De commandant van de PMU vond dat zijn personeel al een goede opleiding had genoten.

Einde trainingsmissie

Op 16 december 1965 maakte president Nyerere bekend dat de Tanzaniaanse regering geen belangstelling meer had voor de vier schepen. Dit betekende het einde van de trainingsmissie. Op 18 december werd het marinedetachement opgeheven, waarna de Nederlanders op 23 december naar huis terugkeerden.

Zwart-witfoto, twee mannen schudden elkaar de hand, onder toeziend oog van drie anderen. De man links draagt een lange zwarte jas, de man rechts het uniform van een generaal, voorzien van strepen, sterren en onderscheidingen. Links is een klein hoekje van een auto te zien, op de achtergrond een groot schip en hijskranen van een haven.

Julius Nyerere, president van Tanzania, schudt de hand van generaal-majoor der Mariniers Johannes van Nass.

Beeld: NIMH, collectie Centrum voor Audiovisuele Dienstverlening Koninklijke Marine

Zwart-witfoto, tientallen militairen staan in een rij opgesteld, zij dragen ceremoniële uniformen met koorden, kwarten en witte handschoenen, op hun hoofd een pikethelm die met een riempje om hun kin zit. Zij houden een geweer recht overeind voor hun borst. De scherpheid van de foto naar links toe steeds meer af.

Een erewacht van het Korps Mariniers op de Veerkade in Rotterdam voor de president van Tanzania.

Beeld: NIMH, collectie Centrum voor Audiovisuele Dienstverlening Koninklijke Marine

Zwart-witfoto, vijf mannen lopen over een parkeerplaats, drie voor, twee daarachter. De man middenvoor draagt een lange zwarte jas, de rest is in militair uniform. Links een vaandelwacht die een vaandel omhoog houdt, daarnaast, half achter het lopende groepje, een opgestelde erewacht in de houding. Daar weer achter staat publiek achter dranghekken toe te kijken. Op de achtergrond enkele bomen en een lantaarnpaal.

De Tanzaniaanse president Julius Nyerere (vierde van rechts) brengt op 23 april 1965 een bezoek aan Nederland.

Beeld: NIMH, collectie Centrum voor Audiovisuele Dienstverlening Koninklijke Marine