Duur missie: 23 mei 1968 - 21 mei 1969
Aantal militairen: 21
Dodelijke slachtoffers: geen
Dapperheidsonderscheidingen: geen

Achtergrond

Tijdens de zomers van 1965 en 1966 kampte India met extreme droogte. Hierdoor dreigde voor een groot deel van de Indiase bevolking een hongersnood. Slechts door het internationale voedselprogramma Eten voor India bleef het aantal slachtoffers relatief beperkt. Nederland droeg hier met het Bihar Water Development Project aan bij. In 1967 bood de Nederlandse regering hulp aan in de vorm van een irrigatieproject. Het doel hiervan was de voedselproductie minder afhankelijk te maken van het klimaat. Het werkterrein was het Gaya-district, het zwaarst getroffen gebied in de deelstaat Bihar.

NETAB naar India

Op 23 mei stond het Netherlands Engineer Team Assisting Bihar (NETAB) op Schiphol klaar voor vertrek. Het team bestond uit een detachementsstaf, een hydrologische- en meetploeg, twee boorploegen en een aantal burgeradviseurs. De uitzending van het NETAB zou een jaar duren. Een van de boorploegen vertrok eerst voor drie maanden naar de Verenigde Staten voor een booropleiding. De rest van het NETAB ging direct naar India. Het detachement nam zijn intrek in een suikerfabriek in het plaatsje Guraru.

Beeld: NIMH, collectie Fotoafdrukken Koninklijke Landmacht

Een groep mannen kijkt hoe het Nederlandse Geniedetachement een watertoren in elkaar zet.

Biharproject

Het Biharproject viel onder de minister voor Hulp aan Ontwikkelingslanden, dat onder het ministerie van Buitenlandse Zaken viel. Een majoor had de leiding over de militairen. De algemene leiding lag in handen van een ingenieur van de Directie voor Internationale Technische Hulp van Buitenlandse Zaken.

Proefboringen en waterputten

Tijdens de eerste maanden van de uitzending zocht de eenheid naar waterhoudende bodemlagen. De Nederlandse genisten deden daarvoor 38 proefboringen. Er bleken vijftien locaties geschikt voor waterputten van 60 tot 160 meter diep. Deze vijftien putten konden 350.000 mensen van schoon drinkwater voorzien. Indiase burgers en technici hielden de putten in bedrijf nadat de Nederlanders waren vertrokken. Het Nederlandse waterproject vond ook navolging elders in India.

Kanttekening

De majoor noemde het Bihar Water Development Project een succes. Toch past er een kanttekening. Het project was in eerste instantie bedoeld voor een verbetering van de landbouwirrigatie. Eigenlijk wilde Nederland een verdubbeling van de rijstproductie mogelijk maken. Dat is er niet van gekomen.

Zwart-witfoto, een groep mannen staan om een buis waar water uit komt. Op de achtergrond tenten en olievaten. Boven de pomp aan de buis hangt een grote haak.

Een Nederlandse genist (rechts) stelt een waterput in werking.

Beeld: NIMH, collectie Fotoafdrukken Koninklijke Landmacht

Zwart-witfoto, een groep mannen en kinderen staan om een waterput, velen van hen dragen versleten kleren. Op de grond staan emmers, op de achtergrond zijn lemen huizen te zien.

Een Nederlandse genist (derde van links, met witte pet) legt aan een groep Indiërs uit hoe de waterput werkt.

Beeld: NIMH, collectie Fotoafdrukken Koninklijke Landmacht