Duur missie: 13 juli 2006 - 18 december 2006
Aantal militairen: 62
Dodelijke slachtoffers: geen
Dapperheidsonderscheidingen: geen
In 1994 voltrok zich in Rwanda een genocide. Het geweld sleurde buurland Congo mee, waar een burgeroorlog tussen Hutu’s en Tutsi’s uitbrak. Deze strijd mondde uit in de Eerste Afrikaanse Wereldoorlog. Door de gevechten en etnische zuiveringen vielen miljoenen doden en gewonden. Ook na tien jaar oorlog bleef het onrustig in Congo, ondanks de komst van een grote VN-vredesmacht. Sinds 1999 was in Congo de United Nations Organization Mission in the Democratic Republic of Congo (MONUC) actief. Deze vredesmacht had al de nodige activiteiten ontplooid om het vredesproces in het land op gang te houden, maar de situatie bleef instabiel.
Verkiezingen
Op 30 juli 2006 zouden de eerste verkiezingen plaatsvinden. De Verenigde Naties (VN) vreesden ernstige ongeregeldheden door de verliezende partij. Eind 2005 vroeg de VN aan de Europese Unie (EU) om versterkingen te vragen. Het verzoek ging om de plaatsing van extra troepen in het land, reservetroepen in een buurland, meer reservetroepen achter de hand in Europa en een hoofdkwartier en verdere ondersteuning voor deze troepen.
Beeld: NIMH, collectie Audiovisuele Dienst Defensie/Mediacentrum Defensie
Legering van 11 Mortiercompagnie LMB “Margriet” in Kinshasa, Congo.
Oprichting EUFOR RDC
De EU stemde met het verzoek in. De European Union Force Democratic Republic Congo (EUFOR DRC) kreeg een mandaat van de VN om de reservemacht in het land in te zetten. EUFOR RDC zou de missie van MONUC ondersteunen, maar pas in actie komen als de commandant van die VN-missie daarvoor opdracht gaf. De troepen van de EU waren vooral bestemd voor de beveiliging van de burgerbevolking en het vliegveld bij de hoofdstad Kinshasa.
Samenstelling
In Congo ontplooide de EU twee infanteriecompagnieën en een grote politie-eenheid. In buurland Gabon stationeerde EUFOR RDC twee infanteriebataljons, die als het nodig was, in twee uur naar Kinshasa konden overgevliegen. Verdere reserves stonden klaar in Europa. Frankrijk, Duitsland en Polen leverden de meeste troepen aan EUFOR RDC. Het operationele hoofdkwartier van de troepenmacht was gevestigd in het Duitse Potsdam. EUFOR RDC was vanaf 17 juli 2006 operationeel. Op 30 november kwam een einde aan de inzet.
Beeld: NIMH, collectie Audiovisuele Dienst Defensie/Mediacentrum Defensie
Een Nederlandse militair in een Munga-terreinwagen.
Het Nederlandse aandeel
Nederland voegde in Gabon een luchtmobiel infanteriepeloton aan een Duits bataljon toe. Dit peloton was speciaal geformeerd door 11 Mortiercompagnie van de Luchtmobiele Brigade. Het vertrok 16 juli uit Duitsland en was aan het einde van de maand operationeel. Half augustus ging de eenheid op verkenning in Kinshasa waar ze rellen meemaakte na de uitslag van de verkiezingen. De militairen keerden in september en november terug naar Kinshasa. Op 5 december vloog het peloton terug naar Nederland.
Overige eenheden
Behalve het infanteriepeloton was er in Gabon nog een tweekoppig detachementscommando. Bij de hoofdkwartieren op het vliegveld bij Kinshasa en in Potsdam waren ook enkele Nederlandse militairen werkzaam. Daarnaast stelde de regering een chirurgisch team ter beschikking. Het team kwam op 1 september aan in de Congolese hoofdstad en was op 18 december weer terug in Nederland.
