Locatie: Ludwigsburg, deelstaat Baden-Württemberg, Duitsland.
Functie: manschappenkamp met de functie van Schattenlager.
Datum ingebruikname: 16 oktober 1939, nadat het eerder de functie van Dulag heeft.
Nationaliteiten: België, Nederland, Verenigde Staten, Frankrijk, Groot-Brittannië, Joegoslavië, Sovjet-Unie, Griekenland.
Aantal Nederlandse gevangenen: circa 1.000.
Datum bevrijding: 21 april 1945 door Franse troepen.
Op 26 augustus 1939 wordt op de plaats van een voormalig legerkamp, waar eerst cavalerietroepen en hun paarden zijn ondergebracht, Dulag H opgericht. De rode bakstenen stallen worden omgebouwd tot een krijgsgevangenkamp dat op 16 oktober 1939 de naam Stalag V-a krijgt.
Relatief klein
Het Stalag V-a Ludwigsburg omvat een Kommandantur met een lazaret en een krijgsgevangenkamp, verdeeld over twee locaties. De Kommandantur en het lazaret zijn ondergebracht in een gebouw van de Krabbenlochkazerne, dat is gelegen op een terrein ten zuiden van de huidige Friedrichstrasse in Ludwigsburg. Het kamp met barakken ligt ten zuidoosten van de stad, ter hoogte van de huidige Adalbert-Stifter-Strasse in de wijk Grünbühl. Het kamp is relatief klein: het bevat acht manschappenbarakken en twee barakken voor de administratie, een school, een bibliotheek, een theater en een Revier (ziekenzaal).
Beeld: NIMH, collectie Krijgsgevangenschap en kampen, 1942 - 1945
Klein briefkaartje van de Nederlandse korporaal-machinist Dick Gras aan zijn ouders. Het is een bevestiging van ontvangst voor het Rode Kruis-pakket dat zij hem hebben toegestuurd.
Schattenlager
Stalag V-a is voor de Nederlanders in hoofdzaak een Schattenlager. De meesten vertrekken vrijwel direct naar een van de vele Arbeitskommandos in het nabijgelegen Stuttgart. In het Stalag worden ook zieke krijgsgevangenen verpleegd tot ze weer voldoende hersteld zijn en naar hun Arbeitskommando kunnen worden teruggestuurd.
Een sigaret is weelde
Op 1 juli 1943 staan ongeveer duizend Nederlanders in het kamp geregistreerd, vooral personeel van de Koninklijke Marine. Ook verblijft er een aantal werkweigerende onderofficieren. Een van hen, sergeant Willem Hamakers, beschrijft zijn aankomst in Stalag V-a als volgt: ‘De legering is als in Altengrabow maar we hebben ieder een strozak en we ontvangen allemaal twee dekens. Van de Fransen krijgen we ieder een sigaret, dat is een weelde. Ons kamp staat op een hoogte en we kunnen een eind ver zien.’
Woonwijk
De voormalige kazernes van Stalag V-a aan de Friedrichstrasse worden in 1994 gesloopt om plaats te maken voor nieuwe woningen. Ook het barakkenkamp aan de Adalbert-Stiflerstrasse in Grünbühl moet plaatsmaken voor een nieuwe woonwijk. Niets herinnert nog aan het vroegere krijgsgevangenkamp.